بهترين و سريعترين مرجع دانلود كارآموزي و پروژه و پايان نامه

تعداد صفحات:27
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
مقدمه
تعريف فرهنگ
تعريف فرهنگ سياسي
تعريف فرهنگ سياسي از ديدگاه گابريل آلموند و لوسين پاي
فرهنگ سياسي و توسعه سياسي
رابطه فرهنگ سياسي با مدنيت توسعه
انواع فرهنگ سياسي
اهميت و ارزيابي فرهنگ سياسي
جايگاه فرهنگ در نظام بين الملل
دموكراسي چيست؟
اصول اساسي دموكراسي
دموكراسي كهن
دموكراسي جديد
اركان دموكراسي از ديدگاه بزرگ ترين حقوقدانان معاصر
مفهوم دموكراسي از ديدگاه انديشمندان
آينده نگري فوكوياما در باره اسلام پس از جنگ سرد
برخورد تمدن ها (نظريه هانتينگتن)
نظريه ليبرال
پيوند ناگسستي دموكراسي و حقوق بشر
مواردي كه باعث تفاوت و عدم پيوند فرهنگ و دموكراسي در جوامع ميشود
هند الگوي موفق دموكراسي
نتيجه

مقدمه:
هرگاه كه بشر جامعه اي تشكيل داده، فرهنگ نيز به وجود آمده. فرهنگ سازه اي است اجتماعي، چنان پيچ در پيچ و چند بعدي كه ارائه تعريفي جامع از آن دشوار است. سبك هاي ادبي – هنري يك جامعه تشكيل دهنده بخشي از فرهنگ آن جامعه است. همچنين در يك جامعه، پيدايش فرهنگ سياسي، مركب از رفتار و عقايدي كه زندگي اجتماعي را شكل ميبخشد و مردم نگرش هايي را در مورد چگونگي اداره جامعه ايجاد ميكند، نيز محتمل است. از آن جايي كه در غرب معني و مفهوم فرهنگ بيشتر فرهنگ مادي تلقي ميگردد، بنابراين براي واژه فرهنگ تعاريف بسيار گوناگوني وجود دارد. بطور مثال فرهنگ گاهي بعنوان يك كمك كننده در زندگي انسان و عامل پذيرفته شدن به طرد او از جامعه و گروه ميباشد. گاهي بعنوان عاملي ميان فرد يا محيط پيرامون وي رابطه برقرار ميكند و شناختي از محيط به انسان ميدهد.
فرهنگ آن جنبه از زندگي است كه ميان فرد و محيط پيرامون رابطه برقرار ميسازد و اين امكان را براي فرد فراهم ميكند تا درباره پديده هاي محيط اطراف خود شناخت پيدا كرده و آن ها را ارزيابي نموده و به نحوي بروي آن پديده ها و يافته ها كار كند تا به نتيجه مطلوب برسد.
فرهنگ از مرز ايدئولوژي فراتر رفته و در واقع خميرمايه هويت بخش افراد يك جامعه است. آگاهي از وجود زبان، نژاد، پيشينه، مذهب، عادات، رسوم، نهادها، و يك موطن واحد و مشترك ايجادگر يك فرهنگ مستقل است.
همان طور كه مستحضريد فرهنگ ها سطوح مختلفي دارند، مانند فرهنگ روستايي، شهري، ملي و يا فرهنگ هاي خانوادگي، قومي يا قبيله اي و يا نژادي.
معمولاً هويت فرهنگ به يك ملت يا كشور محدود نميشود. تمدن گسترده ترين سازه هويت فرهنگي است كه در سايه آن، انسان هاي مختلف به مجموعه رسوم و سنن زيباشناختي، فلسفي و تاريخي و اجتماعي كه تقريباً از ديگر رسوم متمايز است احساس تعلق ميكند.
در دنياي معاصر تمدن هاي بارز و مشخصي وجود دارند كه عبارتند از تمدن اسلامي، غربي، هندي و چيني.
در اين پروژه ضمن پرداختن به فرهنگ سعي شده ضمن تعريف، دموكراسي مقابل آن ها را نيز به صورت مختصر و مجمل بيان نمائيم.
بر همين اساس ابتدا تعريفي از دموكراسي ارائه ميشود و قبل از آن پرداختن به اين موضوع را لازم ميدانم كه افراد و نخبگان، انديشمندان و صاحب نظران هر يك تعريف خاص خود را از دموكراسي دارند كه بيشتر متاثر از تاثيرات محيطي، جغرافيايي، تاريخي و فرهنگ آن هاست، و لذا اگرچه همه انديشمندان بزرگ اصول اوليه دموكراسي را به رسميت شناخته اند و به آن معتقدند ولي هركدام با توجه به موارد فوق تعاريف خاص خود را ارائه ميدهند. مثلاً آقاي دكتر عليرضا پارسا در مقاله مفصلي كه به پيوند ناگسستني دموكراسي و حقوق بشر دارد، دموكراسي را استوار بر دو اصل: كنترل مردم به تصميمات مجلس، و برابري در اعمال اين كنترل ميداند و بقيه موارد و حتي اصول دموكراسي را براي تحقق اين دو پايه استوار ميداند.
البته اين صرفاً برداشت و تصور ايشان از دموكراسي است و هركس ديگري ميتواند اصول و پايه هاي ديگر براي دموكراسي معرفي نمايد. در هر صورت آن چه مسلم است اين است كه، مفهوم دموكراسي براي اكثريت افراد جامعه بشري پذيرفته است و هر جامعه اي سعي دارد به وسيله نخبگان و روشنفكران خود، براي جامعه و فرهنگ خودش و همخوان و همساز نمايد. اگر مشابهاتي در بين فرهنگ، مذهب، باورهاي اجتماعي و … آن ها وجود دارد، با تكامل و تطبيق آن ها با دموكراسي، سعي در بومي كردن، مفهوم آن مينمايد و در غير اين صورت دموكراسي را بعنوان ضرورتي اجتناب‌ ناپذير كه براي تمام جوامع بشري وجود داشته و خواهد داشت به جامعه خواستار آن عرضه ميدارد.

تعداد صفحات:20
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
رابطه سنت‏ هاي الهي با اعمال انسان
ويژگيهاي مشترك سنت‌هاي الهي در جامعه و تاريخ
عدم تنافي سنت ها با اصلِ عليت
عدم تنافي سنت ها با اراده انسان
عام و جهاني بودن سنت ها
استمرار
حتمى بودن سنن الهى
تبديل ناپذيرى
تحويل ناپذيرى
علل عدم تبديل و تحويل سنن الهى در قرآن
جهل
تغيير سمت و سوى منابع
ضعف و ناتوانى
دنيوى بودن سنت ها
سرنوشت مشترك
زمان معين
الهى بودن سنت ها
تاثير و تاثر سنن الهى بر يكديگر
مرجع

انسان‏ ها در زندگي اجتماعي و فردي خود، قوانين و مقرراتي را وضع مي‏ كنند كه سنن اجتماعي، قومي و يا ملي ناميده مي ‏شود آداب و رسوم خاص هر قوم و ملّت، سنّت ويژه آن‏ هاست. هم‏چنين قوانين بين المللي كه در سطح گسترده‏اي، به‏ وسيله كشورها و سازمان‏ هاي جهاني وضع مي‏ شود، نوعي سنن و آداب اجتماعي هستند، مانند احترام به حسن هم‏جواري، دخالت نكردن در امور داخلي كشورها و… ولي اين سنن با سنت‏ هاي الهي از دو نظر فرق دارند:
1) در كليت، ثبات و راه كارها و فرايند حاكم بر چگونگي وضع آن‏ ها؛
2) در غايت و هدف
سنت‏ هاي الهي قابل تغيير و تبديل نيستند و ثبات و دوام دارند، به گونه‏ اي كه آيه شريفه «و لن تجد لسنهِ اللّه‏ تبديلاً؛ و سنّت خداي متعال را دگرگون نخواهي يافت» به آن تصريح دارد ولي در مقررات و سنت‏ هايي كه به دست انسان ايجاد مي‏ شوند، ثبات و دوام كمتري به چشم مي‏ خورد و همواره در حال دگرگوني و تغييراند. علل عمده تغيير، دگرگوني و بي‏ ثباتي در قوانين بشري را مي‏ توان چنين برشمرد:
1) جهالت: ناآگاهي و جهل انسان‏ ها و مكاتب بشري به همه نيازهاي مادي و معنوي انسان و زواياي حيات آدمي، باعث شده است كه انسان‏ ها توانايي ايجاد قوانين دقيق، بي‏ عيب و جامع را نداشته باشند؛ زيرا مكتب‏ هاي بشري از تبيين همه ابعاد انسان عاجزند و تنها برخي از زواياي وجود او را مورد توجه قرار داده‏ اند. به همين دليل، از فهرست كردن همه نيازهاي مادي و معنوي ناتوانند. از اين‏ رو، به وظايف و تكاليف انسان نسبت به خود، هم‏نوعان و اجتماع، محيط و جهاني كه در آن زندگي مي‏ كند و مهم‏ تر از همه، وظايفي كه نسبت به خالق خود بر عهده دارد، به صورت همه جانبه توجه نشده است و اگر در برخي از مكاتب، به بعضي از بخش‏ هاي ياد شده توجه شده است، اما حتي از ايجاد ارتباط سنجيده و متناسب بين آن‏ ها ناتوان است. به همين دليل، با گذشت زمان، نقص قوانين انساني آشكار خواهد شد كه قوانين و سنني كه از اين طريق و توسط مكاتب بشري سرنوشت انسان را در عرصه تاريخ رقم مي‏ زنند، در ابعاد مختلف اجتماعي، فرهنگي، سياسي، اقتصادي، خانوادگي و… پاسخگوي همه جنبه‏ هاي مادي و معنوي، آخرتي و اين جهاني نيستند و سرانجام، همواره دست به تغيير آن مقررات و قوانين مي‏ زنند. نمونه آشكار اين قوانين را مي‏ توان در مكتب «اومانيسم» يا «انسان محوري» جست‏جو كرد. در اين مكتب، انسان از زواياي تنگ و تاريك محاسبات اين جهاني و نظام حاكم بر روابط مادي و رفاه دنيوي بررسي شده و از ضروري‏ ترين نيازهاي روحي و معنوي آدمي غفلت شده است.