تعداد صفحات:75
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
فصل اول
مقدمه
بيان كلي مسئله
هدف ضرورت تحقيق
فصل دوم
مقدمه
انسان كامل در سير تاريخ
ريشه گرايش به انسان كامل
نگاهي به ويژگي هاي انسان كامل
انسان كامل از ديدگاه مولوي
عظمت انسان
انسان ميان دو بينهايت
ارزيابي خود
موانع رشد و كمال
راه و روش هاي نيل به كمال
انسان از ديدگاه مولوي
ويژگي هاي انسان كامل
حواس جسماني و حس نهاني انسان
آدم شناسي از هر علم و فني دشوارتر است
حل مشكل
خودشناسي، كليد رمز غيرشناسي است
آدمي ديد است، باقي گوشت و پوست
نتيجه اخلاقي
راه لذت و الم از درون است نه از بيرون
دفع توهم و جواب شبهه احتمالي
حس و انديشه انساني اسير عقل، و عقل اسير روح است
درمان دردهاي دروني بشر
فصل سوم
انسان با كنش كامل
زندگي راجرز
نگرش راجرز به شخصيت
انگيزش شخصيت سالم : فعليت بخشيدن
خود و تحقق خود
ويژگي هاي افراد كامل
آگاهي از تمام تجربيات
تازگي درك در مورد تمام تجربيات
اعتماد كردن به رفتار و احساس هاي خويش
آزادي انتخاب بدون بازداري ها
خلاقيت و خودانگيختگي
نياز مستمر به رشد
اظهار نظر شخصي
عملكرد كامل فرد
توجه بي قيد و شرط
شرايط با ارزش بودن
اصول كلي نظريه راجرز
نظر راجرز در مورد انسان
همساني و همخواني خويشتن
تحقيق در همسان و همخواني خويشتن
نياز به توجه مثبت
ديدگاه يك درمان گر از زندگي خوب
انسان كارآمد
يك مشاهده منفي
يك مشاهده مثبت
ويژگي هاي فرآيند
باز بودن فرآيند نسبت به تجربه
افزايش زندگي هستي گرايانه
يك اعتماد فزاينده نسبت به ارگانيسم
فرآيند كارآمدي كامل تر
پاره اي پيامدها
چشم انداز نو درباره آزادي در برابر جبر علمي
آفرينندگي بعنوان يك عنصر زندگي خوب
پايه اطمينان بخش طبيعت انسان
پرباري عظيم زندگي
فرآيند آفرينندگي
انگيزش براي آفرينندگي
شرايط دروني آفرينندگي سازنده
فصل چهارم
مقدمه
بحث و نتيجه گيري
نظريه مولوي
نظريه راجرز
محدوديت ها
پيشنهادات
فهرست منابع
مقدمه:
اينكه انسان نمونه و ايده آل بايد داراي چه خصوصيات و ويژگي هايي باشد تا به عنوان يك الگو براي همه انسان ها مطرح شود، در همه اديان الهي و عمومي مكاتب بشري مورد توجه قرار گرفته است. اساساً هر مذهب و مكتبي كه داعيه انسان سازي و انسان شناسي دارد بايد انساني را با ويژگي ها و صفات خاصي به عنوان يك الگو معرفي كند و اگر مكتبي نتواند از عهده چنين مهمي برآيد، هيچگاه نميتوان از آن مكتب به عنوان يك مكتب عاري از عيب و نقص ياد كرد. هر مكتبي نه تنها بايد انسان ايده آل خود را معرفي نمايد، بلكه بايد جامعه نمونه خود را نيز معرفي كند.
توجه به انسان و شناسايي وي مسئله اي است كه از قديم الايام مورد توجه مذاهب و مكاتب و فرهنگ هاي گوناگون بوده است و كمتر سيستم فكري و فلسفي را ميتوان سراغ گرفت كه به گونه اي به شناسايي انسان پرداخته باشد. جمله معروف خودت را بشناس كه از سقراط نقل شده، اما با تعابير ديگر در تفكرات و انديشه هاي قبل از سقراط وجود داشته، نمايشگر اين مسئله است كه آدمي نسبت به خود و حقيقت وجودي خود همواره بي اعتنا نبوده است و اگر هم بر بعضي از مكاتب فكري ايراد گرفته ميشود كه به انسان توجه نكرده اند، اين نه به آن معناس كه آن مكاتب اصلاً توجهي به انسان نداشته اند، بلكه مراد آنست كه از انديشيدن در باره انسان آن گونه كه شايسته مقام آدمي بوده است، خودداري كرده اند.
از مكاتب و مذاهب هند گرفته تا فلسفه يونان و رم، از تفكرات انديشمندان قرون وسطايي مسيحي گرفته تا انديشه هاي اصيل اسلامي، از رنسانس گرفته تا عصر حاضر، همواره شناسايي انسان و توجه به ابعاد وجودي وي مورد نظر بوده است. اگر چه توجهي كه اسلام يا مذاهب هندي به انسان دارند، هيچگاه نميتوان با نيجه فيلسوفان يوناني به انسان يكي دانست، اما اين قدر هست كه بتوان گفت شناسايي انسان مورد توجه همه سيستم هاي فكري و عقيدتي بوده است.
دانلود پروژه سكته