بهترين و سريعترين مرجع دانلود كارآموزي و پروژه و پايان نامه

تعداد صفحات:32
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
چكيده
مقدمه
ضرورت تحقيق
تعريف مساله
انواع افسردگي
بررسي علل افسردگي
درمان افسردگي
تاثيرات افسردگي
تبعيض ها
زنان و فعاليت بدني
افسردگي و تغذيه
پيشينه تحقيق
روشهاي جمع آوري اطلاعات
جامعه و نمونه آماري و روش نمونه گيري
نتيجه گيري
پيشنهادات
فهرست منابع

چكيده:
افسردگى هر چند كه از شايع ترين اختلالات روانى انسان است، با اين حال شايد بيش از هر اختلال روانى ديگر ناشناخته مانده يا در تشخيص آن اشتباه ميشود. يكى از علل پنهان ماندن و عدم تشخيص افسردگى، در آميختن آن با غمگينى معمولى است. در زندگى هر كس موقعيت هايي پيش مي آيد كه خواه ناخواه او را غمگين ميسازد، اما اين حالت با آشفتگى واقعى رواني و تقليل بينش معنوى شخص همراه نيست. برعكس، افسردگى حالتي است كه بر كيفيت خلق شخص تاثير عميق گذاشته و نحوه ادراك او را از خويش و از محيطش دگرگون ميسازد.
اين بيمارى اختصاص به يك طبقه معين اجتماع يا كشور به خصوصى ندارد. علائم زجر دهنده آن را در ميان مردم از ثروتمند و فقير گرفته تا دانشمند و بي سواد و شاه و گدا، زن و مرد و در هر گوشه‏اى از عالم مي توان يافت.

مقدمه:
افسردگي چيست و به چه صورت در زنان و دختران نمود پيدا ميكند؟
افسردگي يك اختلال عاطفي است كه در بعد عواطف فرد اختلال ايجاد ميكند. افسردگي ميتواند هم دلايل بيروني و محيطي و هم علل ژني و دروني داشته باشد. به لحاظ ژني هورمون ها تغييراتي در بدن ايجاد ميكند.
ما در زبان روزمره، از كلمه افسردگي جهت توصيف تركيبي از احساسات غمگيني، ناكامي، نا اميدي، و شايد رخوت و بي حالي استفاده كنيم اما زماني كه در مي يابيم پزشكان، روانپزشكان و روانشناسان باليني اين كلمه را به شيوه اي متفاوت به كار ميبرند، سردرگم ميشويم. ازديد آنان، افسردگي يا بيماري افسردگي، حالتي است كه به درمان ويژه نياز دارد. به علت اين درهم شدن واژه ها افراد عادي و درمانگراني كه بيماري افسردگي مبتلا نشده اند، احتمالا همدردي و مساعدتي كمتر از آن چه جدي بودن موضوع افسردگي ميطلبند، از خود ظاهر ميسازند. آنان ممكن است چنين تصور كنند كه افراد افسرده تن پرور، خودخواه، يا اهل تمارضند و آنان را با چنين عباراتي نصيحت ميكنند : ( سعي كن خودت را جمع و جور كني ) يا ( خودت را از اين حالت خارج كن، به آن بدي هم كه فكر ميكني نيست )
افراد مبتلا به خوبي اين مسئله را احساس ميكنند كه دوستان، همكاران و خانواده هاي آن ها نميتوانند مشكل آن ها را درك كنند و با آنان همدلي نشان دهند و با نگراني از اين كه ديگران آن ها را بعنوان فردي متمارض تلقي كنند، ناراحتي شان را دو چندان ميسازد.