بهترين و سريعترين مرجع دانلود كارآموزي و پروژه و پايان نامه

تعداد صفحات:37
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
مقدمه
نظريه نهاد گرايي نئوليبرال
نظريه نهاد گرايي نئوليبرال و همكاري هاي بين المللي
تبار شناسي
موضوع ومفاد
اصول و پيش فرض ها
رويكرد نظام مند
بي نظمي بين المللي
كشورهابه مثابه بازيگران عاقل
كشورها به عنوان مهم ترين بازيگران
نقش مستقل نهاد هاي بين المللي
همكاري هاي بين المللي
منابع

مقدمه:
در دنياي امروزي هيچ دولتي نيست كه به نحوي در يك يا چند سازمان منطقه اي و بين المللي عضويت نداشته باشد. در واقع تعلق دولت ها به جوامع و اتحاديه هاي فرا ملي يك ضرورت و نياز دنياي پيچيده امروزي است و صرفاً مصلحت انديشي هاي سياسي در اين زمينه مطرح نيست.
وجود سازمان هاي ناحيه اي و منطقه اي كه نوعي نهاد بين المللي نيز تلقي مي شوند، تبلور آرمان جوامع بشري را در راه رسيدن به وحدت و همزيستي و كمرنگ شدن مرزهاي سياسي و حاكميت دولت هاي ملي است. البته توجه داريم كه نهاد بين المللي يا منطقه اي با سازمان بين المللي و منطقه اي همواره يكي نيستند و روابط بين المللي نيز ضمن آميزش با اين دو پديده، در رشته علوم سياسي يا حقوق جاي ويژه خود را دارد.
« نهاد » Institution در يك تعريف كلي به « مجموعه تشكيلات » مقررات و سنت هايي گفته مي شود كه يك اجتماع يا گروه متشكل را مشخص مي كند. هر گاه اين اجتماع متشكل به جامعه بين المللي تعلق داشته باشد انرا نهاد بين المللي International Institution مي نامند. به هنگامي كه صرفاً در چارچوب جغرافيايي مانند قاره هاي آسيا ، اروپا، آفريقا، خاور ميانه، خاور دور، آمريكاي لاتين و … مطرح شود، به آن نهاد منطقه اي Regional Institution مي گويند .
سابقه ايجاد نهادهاي منطقه اي بين دولت ها به زمان هاي بسيار دور بر مي گردد. در واقع دامنه توسعه روابط بين دولت هاي ملي از اواخر سده پانزدهم و در قرن شانزدهم همزمان با دوره رنسانس جوامع اروپايي و بويژه در قرن هفدهم با پيدايش دولت هاي ملي مستقل در اروپا گسترش يافت. به عقيده بسياري از پژوهشگران، اين دوره، مقطع و منشاء ظهور نهادهاي بين المللي و منطقه اي ميباشد. با اين همه، اين گونه روابط در آن زمان منحصر به منطقه قاره اروپا بود. مناطق جغرافيايي ديگر در آفريقا و آسيا هنوز نه به جرگه حقوق بين الملل پيوسته بودند و نه اصولاً به بازي گرفته مي شوند.

تعداد صفحات:37
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
مقدمه
نظريه نهاد گرايي نئوليبرال
نظريه نهاد گرايي نئوليبرال و همكاري هاي بين المللي
تبار شناسي
موضوع ومفاد
اصول و پيش فرض ها
رويكرد نظام مند
بي نظمي بين المللي
كشورهابه مثابه بازيگران عاقل
كشورها به عنوان مهم ترين بازيگران
نقش مستقل نهاد هاي بين المللي
همكاري هاي بين المللي
منابع

مقدمه:
در دنياي امروزي هيچ دولتي نيست كه به نحوي در يك يا چند سازمان منطقه اي و بين المللي عضويت نداشته باشد. در واقع تعلق دولت ها به جوامع و اتحاديه هاي فرا ملي يك ضرورت و نياز دنياي پيچيده امروزي است و صرفاً مصلحت انديشي هاي سياسي در اين زمينه مطرح نيست.
وجود سازمان هاي ناحيه اي و منطقه اي كه نوعي نهاد بين المللي نيز تلقي مي شوند، تبلور آرمان جوامع بشري را در راه رسيدن به وحدت و همزيستي و كمرنگ شدن مرزهاي سياسي و حاكميت دولت هاي ملي است. البته توجه داريم كه نهاد بين المللي يا منطقه اي با سازمان بين المللي و منطقه اي همواره يكي نيستند و روابط بين المللي نيز ضمن آميزش با اين دو پديده، در رشته علوم سياسي يا حقوق جاي ويژه خود را دارد.
« نهاد » Institution در يك تعريف كلي به « مجموعه تشكيلات » مقررات و سنت هايي گفته مي شود كه يك اجتماع يا گروه متشكل را مشخص مي كند. هر گاه اين اجتماع متشكل به جامعه بين المللي تعلق داشته باشد انرا نهاد بين المللي International Institution مي نامند. به هنگامي كه صرفاً در چارچوب جغرافيايي مانند قاره هاي آسيا ، اروپا، آفريقا، خاور ميانه، خاور دور، آمريكاي لاتين و … مطرح شود، به آن نهاد منطقه اي Regional Institution مي گويند .
سابقه ايجاد نهادهاي منطقه اي بين دولت ها به زمان هاي بسيار دور بر مي گردد. در واقع دامنه توسعه روابط بين دولت هاي ملي از اواخر سده پانزدهم و در قرن شانزدهم همزمان با دوره رنسانس جوامع اروپايي و بويژه در قرن هفدهم با پيدايش دولت هاي ملي مستقل در اروپا گسترش يافت. به عقيده بسياري از پژوهشگران، اين دوره، مقطع و منشاء ظهور نهادهاي بين المللي و منطقه اي ميباشد. با اين همه، اين گونه روابط در آن زمان منحصر به منطقه قاره اروپا بود. مناطق جغرافيايي ديگر در آفريقا و آسيا هنوز نه به جرگه حقوق بين الملل پيوسته بودند و نه اصولاً به بازي گرفته مي شوند.