تعداد صفحات:48
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
تعريف هوش
تعريف تربيتي هوش
تعريف تحليلي هوش
تعريف كاربردي هوش
تاريخچه مطالعات مربوط به هوش
عوامل موثر بر هوش
انواع آزمون هاي هوش
طبقات هوش
هوش چندگانه
پوستر
صوت
نمايش دادن
موسيقي
هوش هيجاني
اندازه‌گيري هوش هيجاني
هوش معنوي
هوش مصنوعي
فلسفه هوش مصنوعي
مديريت پيچيدگي
سيستم‌هاي خبره
عامل‌هاي هوشمند
آينده هوش مصنوعي
تاريخ هوش مصنوعي
جان مك كارتي
هدف هوش مصنوعي
هوش مصنوعي و هوش انساني
ويژگي هاي هوش مصنوعي
هوش مصنوعي تركيبي
دين و هوش مصنوعي
اشاره
بررسي آزمون
دستكاري نمادها
دو فرضيه در هوش مصنوعي
استدلال اتاق چيني
دين و برداشت مكانيكي از تفكر
منابع
تعريف هوش:
به طور كلي تعاريف متعددي را كه توسط روانشناسان براي هوش ارائه شده است، ميتوان به سه گروه تربيتي (تحصيلي)، تحليلي و كاربردي تفسيم كرد.
تعريف تربيتي هوش:
به اعتقاد روان شناسان تربيتي، هوش كيفيتي است كه مسبب موفقيت تحصيلي ميشود و از اين رو يك نوع استعداد تحصيلي به شمار ميرود. آن ها براي توجيه اين اعتقاد اشاره ميكنند كه كودكان باهوش نمره‌هاي بهتري در دروس خود ميگيرند و پيشرفت تحصيلي چشم گيري نسبت به كودكان كم هوش دارند. مخالفان اين ديدگاه معتقدند كيفيت هوش را نمي‌توان به نمره‌ها و پيشرفت تحصيلي محدود كرد، زيرا موفقيت در مشاغل و نوع كاري كه فرد قادر به انجام آن است و به گونه كلي پيشرفت در بيشتر موقعيت هاي زندگي بستگي به ميزان هوش دارد.
تعريف تحليلي هوش:
بنابه اعتقاد نظريه پردازان تحليلي، هوش توانايي استفاده از پديده‌هاي رمزي و يا قدرت و رفتار موثر و يا سازگاري با موقعيت هاي جديد و تازه و يا تشخيص حالات و كيفيات محيط است. شايد بهترين تعريف تحليلي هوش به وسيله ديويد وكسلر، روانشناس آمريكايي، پيشنهاد شده باشد كه بيان ميكند: هوش يعني تفكر عاقلانه، عمل منطقي و رفتار موثر در محيط.
تعريف كاربردي هوش:
در تعاريف كاربردي، هوش پديده‌اي است كه از طريق تست هاي هوش سنجيده ميشود و شايد عملي‌ترين تعريف براي هوش نيز همين باشد.
تاريخچه مطالعات مربوط به هوش:
مساله هوش بعنوان يك ويژگي اساسي كه تفاوت فردي را بين انسان ها موجب ميشود، از ديرباز مورد توجه بوده است. زمينه توجه به عامل هوش را در علوم مختلف ميتوان مشاهده كرد. براي مثال زيست شناسان، هوش را بعنوان عامل سازش و بقا مورد توجه قرار داده‌اند. فلاسفه بر انديشه‌هاي مجرد بعنوان معناي هوش و متخصصان تعليم و تربيت، بر توانايي يادگيري تاكيد داشته‌اند.
در مقاله‌اي معتبر كه در سال 1904 منتشر شد، چارلز اسپيرمن، روان شناس بريتانيايي، نخستين كوشش براي تحقيق در ساختمان هوش را با روش هاي تجربي و كمي تشريح كرد. پيدايش مقياس هوشي بينه سيمون، در سال 1905 و به دنبال آن تهيه و استاندارد شدن مقياس استنفرد – بينه، در سال 1916 در آمريكا، از فعاليت هاي اوليه به منظور تهيه ابزار اندازه گيري هوش بوده است. البته در سال 1838 اسكيرول به منظور تهيه ضوابطي براي تشخيص و طبقه بندي افراد عقب مانده ذهني، روش هاي مختلفي را آزمود و به اين نتيجه رسيد كه مهارت كلامي فرد بهترين توانش ذهني اوست. جالب آن كه بعدها نيز مهارت كلامي از عوامل اساسي توانش ذهني شناخته شد و امروز نيز محتواي اكثر تست هاي هوش را مواد كلامي تشكيل ميدهد.
ترستون، ثرندايك، سيريل برت، گيلفورد، فيليپ ورنون، از ديگر افرادي بودند كه در زمينه هوش به تحقيق و بررسي پرداختند.
تعداد صفحات:48
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
تعريف هوش
تعريف تربيتي هوش
تعريف تحليلي هوش
تعريف كاربردي هوش
تاريخچه مطالعات مربوط به هوش
عوامل موثر بر هوش
انواع آزمون هاي هوش
طبقات هوش
هوش چندگانه
پوستر
صوت
نمايش دادن
موسيقي
هوش هيجاني
اندازه‌گيري هوش هيجاني
هوش معنوي
هوش مصنوعي
فلسفه هوش مصنوعي
مديريت پيچيدگي
سيستم‌هاي خبره
عامل‌هاي هوشمند
آينده هوش مصنوعي
تاريخ هوش مصنوعي
جان مك كارتي
هدف هوش مصنوعي
هوش مصنوعي و هوش انساني
ويژگي هاي هوش مصنوعي
هوش مصنوعي تركيبي
دين و هوش مصنوعي
اشاره
بررسي آزمون
دستكاري نمادها
دو فرضيه در هوش مصنوعي
استدلال اتاق چيني
دين و برداشت مكانيكي از تفكر
منابع
تعريف هوش:
به طور كلي تعاريف متعددي را كه توسط روانشناسان براي هوش ارائه شده است، ميتوان به سه گروه تربيتي (تحصيلي)، تحليلي و كاربردي تفسيم كرد.
تعريف تربيتي هوش:
به اعتقاد روان شناسان تربيتي، هوش كيفيتي است كه مسبب موفقيت تحصيلي ميشود و از اين رو يك نوع استعداد تحصيلي به شمار ميرود. آن ها براي توجيه اين اعتقاد اشاره ميكنند كه كودكان باهوش نمره‌هاي بهتري در دروس خود ميگيرند و پيشرفت تحصيلي چشم گيري نسبت به كودكان كم هوش دارند. مخالفان اين ديدگاه معتقدند كيفيت هوش را نمي‌توان به نمره‌ها و پيشرفت تحصيلي محدود كرد، زيرا موفقيت در مشاغل و نوع كاري كه فرد قادر به انجام آن است و به گونه كلي پيشرفت در بيشتر موقعيت هاي زندگي بستگي به ميزان هوش دارد.
تعريف تحليلي هوش:
بنابه اعتقاد نظريه پردازان تحليلي، هوش توانايي استفاده از پديده‌هاي رمزي و يا قدرت و رفتار موثر و يا سازگاري با موقعيت هاي جديد و تازه و يا تشخيص حالات و كيفيات محيط است. شايد بهترين تعريف تحليلي هوش به وسيله ديويد وكسلر، روانشناس آمريكايي، پيشنهاد شده باشد كه بيان ميكند: هوش يعني تفكر عاقلانه، عمل منطقي و رفتار موثر در محيط.
تعريف كاربردي هوش:
در تعاريف كاربردي، هوش پديده‌اي است كه از طريق تست هاي هوش سنجيده ميشود و شايد عملي‌ترين تعريف براي هوش نيز همين باشد.
تاريخچه مطالعات مربوط به هوش:
مساله هوش بعنوان يك ويژگي اساسي كه تفاوت فردي را بين انسان ها موجب ميشود، از ديرباز مورد توجه بوده است. زمينه توجه به عامل هوش را در علوم مختلف ميتوان مشاهده كرد. براي مثال زيست شناسان، هوش را بعنوان عامل سازش و بقا مورد توجه قرار داده‌اند. فلاسفه بر انديشه‌هاي مجرد بعنوان معناي هوش و متخصصان تعليم و تربيت، بر توانايي يادگيري تاكيد داشته‌اند.
در مقاله‌اي معتبر كه در سال 1904 منتشر شد، چارلز اسپيرمن، روان شناس بريتانيايي، نخستين كوشش براي تحقيق در ساختمان هوش را با روش هاي تجربي و كمي تشريح كرد. پيدايش مقياس هوشي بينه سيمون، در سال 1905 و به دنبال آن تهيه و استاندارد شدن مقياس استنفرد – بينه، در سال 1916 در آمريكا، از فعاليت هاي اوليه به منظور تهيه ابزار اندازه گيري هوش بوده است. البته در سال 1838 اسكيرول به منظور تهيه ضوابطي براي تشخيص و طبقه بندي افراد عقب مانده ذهني، روش هاي مختلفي را آزمود و به اين نتيجه رسيد كه مهارت كلامي فرد بهترين توانش ذهني اوست. جالب آن كه بعدها نيز مهارت كلامي از عوامل اساسي توانش ذهني شناخته شد و امروز نيز محتواي اكثر تست هاي هوش را مواد كلامي تشكيل ميدهد.
ترستون، ثرندايك، سيريل برت، گيلفورد، فيليپ ورنون، از ديگر افرادي بودند كه در زمينه هوش به تحقيق و بررسي پرداختند.
دانلود پروژه سكته