بهترين و سريعترين مرجع دانلود كارآموزي و پروژه و پايان نامه

تعداد صفحات:53
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
مقدمه
نفت
خاورميانه، منطقه توليد كننده نفت
امتيازات نفتي
حوزه هاي نفتي
ليبي
مصر
عراق
عربستان سعودي
كويت
منطقه بيطرف بين عربستان سعودي و كويت
كشورهاي خليج فارس
تركيه
سوريه
اسرائيل
ايران
ذخاير نفتي
حمل و نقل خام و فرآورده هاي نفتي
عايدات نفتي
آينده نفت
منابع و مأخذ

مقدمه:
يكي از برجسته ترين دستاوردهاي اقتصادي در 100 سال گذشته، رشد و توسعه صنعت نفت بوده است. در سال 1850، در واقع نفتي در جهان توليد نميشد. سپس، در پس اكتشافاتي كه در ايالات متحده آمريكا و روسيه هر دو انجام شد، كل توليد پس از سال 1860 به سرعت رو به افزايش گذاشت و تا سال 1890، توليد جهاني به ده ميليون تن در سال رسيد. از آن تاريخ تاكنون، توليد نفت خام پيوسته در حال افزايش بوده است و توليد جهاني آن تقريباً هر ده سال دو برابر شده است. ايالات متحده آمريكا و شوروي هنوز بزرگترين توليدكنندگان نفت در جهان هستند؛ گرچه اهميت نسبي آن ها با افزايش بسيار سريع توليد نفت خام از حوزه درياي كارائيب، خاورميانه و آفريقا، رو به كاهش گذاشته است.
در آغاز قرن بيستم، نفت و گاز طبيعي كمتر از 4 درصد از كل نياز انرژي جهان غرب را تأمين ميكرد؛ حال آن كه ذغال سنگ تقريباً 90 درصد از اين نياز را برآورده ميكرد. اما اين وضع به سرعت تغيير كرد و سهم نفت و گاز طبيعي از كل توليد انرژي در سال 1920 به 12 درصد و در نيمه دهه 1930 به 26 درصد و پس از جنگ جهاني دوم در سال 1948 به 36 درصد رسيد. از آن زمان به بعد، اهميت نفت و فرآورده هاي نفتي براي اقتصاد جهان همواره رو به افزايش بوده است، چنان كه تا سال 1970، تقريباً 70 درصد از كل نياز انرژي غرب را نفت و گاز طبيعي تأمين مي كرد.
مصرف كنندگان عمده نفت و فرآورده هاي وابسته آن، ملل صنعتي اروپاي غربي، آمريكاي شمالي و ژاپن هستند كه روي هم رفته 70 درصد از كل توليد را در سال 1970 به خود اختصاص ميدادند. در عين حال، همين كشورها فقط 26 درصد از نفت و گاز جهان را خود توليد ميكنند و بنابراين مجبورند نيازهاي خود را با نفت وارداتي تأمين كنند. بنابراين گونه اي رابطه همزيستي متقابل بين كشورهاي اصلي توليد كننده و كشورهاي مصرف كننده ايجاد شده است.

تعداد صفحات:53
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
مقدمه
نفت
خاورميانه، منطقه توليد كننده نفت
امتيازات نفتي
حوزه هاي نفتي
ليبي
مصر
عراق
عربستان سعودي
كويت
منطقه بيطرف بين عربستان سعودي و كويت
كشورهاي خليج فارس
تركيه
سوريه
اسرائيل
ايران
ذخاير نفتي
حمل و نقل خام و فرآورده هاي نفتي
عايدات نفتي
آينده نفت
منابع و مأخذ

مقدمه:
يكي از برجسته ترين دستاوردهاي اقتصادي در 100 سال گذشته، رشد و توسعه صنعت نفت بوده است. در سال 1850، در واقع نفتي در جهان توليد نميشد. سپس، در پس اكتشافاتي كه در ايالات متحده آمريكا و روسيه هر دو انجام شد، كل توليد پس از سال 1860 به سرعت رو به افزايش گذاشت و تا سال 1890، توليد جهاني به ده ميليون تن در سال رسيد. از آن تاريخ تاكنون، توليد نفت خام پيوسته در حال افزايش بوده است و توليد جهاني آن تقريباً هر ده سال دو برابر شده است. ايالات متحده آمريكا و شوروي هنوز بزرگترين توليدكنندگان نفت در جهان هستند؛ گرچه اهميت نسبي آن ها با افزايش بسيار سريع توليد نفت خام از حوزه درياي كارائيب، خاورميانه و آفريقا، رو به كاهش گذاشته است.
در آغاز قرن بيستم، نفت و گاز طبيعي كمتر از 4 درصد از كل نياز انرژي جهان غرب را تأمين ميكرد؛ حال آن كه ذغال سنگ تقريباً 90 درصد از اين نياز را برآورده ميكرد. اما اين وضع به سرعت تغيير كرد و سهم نفت و گاز طبيعي از كل توليد انرژي در سال 1920 به 12 درصد و در نيمه دهه 1930 به 26 درصد و پس از جنگ جهاني دوم در سال 1948 به 36 درصد رسيد. از آن زمان به بعد، اهميت نفت و فرآورده هاي نفتي براي اقتصاد جهان همواره رو به افزايش بوده است، چنان كه تا سال 1970، تقريباً 70 درصد از كل نياز انرژي غرب را نفت و گاز طبيعي تأمين مي كرد.
مصرف كنندگان عمده نفت و فرآورده هاي وابسته آن، ملل صنعتي اروپاي غربي، آمريكاي شمالي و ژاپن هستند كه روي هم رفته 70 درصد از كل توليد را در سال 1970 به خود اختصاص ميدادند. در عين حال، همين كشورها فقط 26 درصد از نفت و گاز جهان را خود توليد ميكنند و بنابراين مجبورند نيازهاي خود را با نفت وارداتي تأمين كنند. بنابراين گونه اي رابطه همزيستي متقابل بين كشورهاي اصلي توليد كننده و كشورهاي مصرف كننده ايجاد شده است.