تعداد صفحات:128
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
مقدمه
تكثير گياهان به روش آبكشت
كاشت بذر
كاشت در جعبه تكثير
كاشت بذر در بستر خنثي
كاشت بذر در محيط مايع
تكثير غيربذري
عناصر غذايي
تركيب عناصر در گياهان
عناصر پرمصرف
عناصر كم مصرف
عناصر غيرضروري
نكات مهم در ملايم كمبود در عناصر غذايي
روابط متقابل عناصر غذايي
كودهاي مخلوط
pH
عناصر غذايي پويا و غيرپويا
غلظت عناصر غذايي و عملكرد
آماده سازي محلولهاي غذايي
تغذيه از طري برگ
تجزيه محلولهاي غذايي
روش كشت
نكات عمده
محيط هاي نگهدارنده
كشت در ماسه – سيستم باز
كشت در ريگ سيستم بسته
آب
پديده اسمز
تعرق
آبياري
محيط ريشه
نقش ريشه ها
روابط جذب عناصر غذايي
اثرات رشد گياهان و آزمون هاي گياهي
كارايي فتوسنتز
كنترل بيماريها
كاشت و مديريت آن
گياهان سازش پذير با كشت بدون خاك
سيستم هاي متفاوت كشت هيدروپويك
سيستم هاي بدون سوبسترا
سيستم هاي همراه سوبسترا
تعاريف كشت گياهان بيرون از خاك
منابع و ماخذ
مقدمه:
آبكشت يا هايدروپونيك روش نويني براي پرورش گياهان است كه درآن خاك زراعي بكار نمي رود. پايه و اساس اين تكنيك عبارتست از تغذيه گياه در محلولي كه كليه عناصر غذايي لازم و اساسي گياه در آن وجود دارد. ريشه گياه ممكن است يا مستقيما در محلول غذايي قرار گيرد و يا در بستري از مواد خنثي كه آغشعته به محلول غذايي است.
فن كشت بدون خاك عناوين مختلفي دارد: آبكشت يا هايدرويونيك ، هوا كشت يا ايروپونيك، هواكشت معلق، كشت در مايع يا هايدروكالچر ، در اين بخش از كتاب سعي ميكنيم عناوين فوق را كه معمولاً به روش هاي مختلف آبكشت اطلاق ميشود شرح دهيم.
آبكشت ، بمعناي عام خود، شامل همه روش هايي است كه در آنها از خاك استفاده نمي شود و آب در يك زمان هم منبع مواد غذايي و هم وسيله انتقال آن به گياه بشمار ميرود، و باين ترتيب همه عناوين فوق را در برميگيرد. لفظ هايدرويونيك در اصل از كلمه يوناني «يونوس» به معناي «كار» مشتق شده است و بمعناي چيزي است «كه با آب كار ميكند» و در فارسي اصطلاحاً آبكشت خوانده ميشود. ولي در عمل آبكشت اختصاصا به يكي از روش هاي كشت بدون خاك گفته مي شود كه در آن گياهان در بستري از مواد خنثي كه آغشته به محلول غذايي است پرورش مييابند. در حاليكه بستر به زمين متكي است. در اين كتاب آنجا كه روش هاي مختلف شرح داده ميشوند، آبكشت بمعناي اختصاصي خود بكار رفته است. روش هاي ديگر آبكشت را بترتيب زير مي توان توصيف كرد:
هواكشت: ريشه گياهان در هوا آزاد بوده و در عين حال بنحوي استوار نگهداشته مي شوند و محلول غذايي متناوبا روي آنها پاشيده مي شود.
كشت در مايع: ريشه گياه كاملا در محيط مايع قرار دارد.
هوا كشت معلق: ريشه گياهان در بستري از مواد خنثي قرار دارد و در محلول غذايي رقيقي غوطه ور است.
آبكشت شناور: روش جديدي از هواكشت است كه در آن گياهان بر صفحات مشبكي قرار دارند كه روي محلول غذايي شناور است.
شرحي كه در اين كتاب از روشهاي مختلف مي آوريم مي تواند اصول كلي آبكشت را روشن تر كرده و تفاوت ها و شباهت هاي فنون مختلف آنرا روشن سازد.
تعداد صفحات:128
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
مقدمه
تكثير گياهان به روش آبكشت
كاشت بذر
كاشت در جعبه تكثير
كاشت بذر در بستر خنثي
كاشت بذر در محيط مايع
تكثير غيربذري
عناصر غذايي
تركيب عناصر در گياهان
عناصر پرمصرف
عناصر كم مصرف
عناصر غيرضروري
نكات مهم در ملايم كمبود در عناصر غذايي
روابط متقابل عناصر غذايي
كودهاي مخلوط
pH
عناصر غذايي پويا و غيرپويا
غلظت عناصر غذايي و عملكرد
آماده سازي محلولهاي غذايي
تغذيه از طري برگ
تجزيه محلولهاي غذايي
روش كشت
نكات عمده
محيط هاي نگهدارنده
كشت در ماسه – سيستم باز
كشت در ريگ سيستم بسته
آب
پديده اسمز
تعرق
آبياري
محيط ريشه
نقش ريشه ها
روابط جذب عناصر غذايي
اثرات رشد گياهان و آزمون هاي گياهي
كارايي فتوسنتز
كنترل بيماريها
كاشت و مديريت آن
گياهان سازش پذير با كشت بدون خاك
سيستم هاي متفاوت كشت هيدروپويك
سيستم هاي بدون سوبسترا
سيستم هاي همراه سوبسترا
تعاريف كشت گياهان بيرون از خاك
منابع و ماخذ
مقدمه:
آبكشت يا هايدروپونيك روش نويني براي پرورش گياهان است كه درآن خاك زراعي بكار نمي رود. پايه و اساس اين تكنيك عبارتست از تغذيه گياه در محلولي كه كليه عناصر غذايي لازم و اساسي گياه در آن وجود دارد. ريشه گياه ممكن است يا مستقيما در محلول غذايي قرار گيرد و يا در بستري از مواد خنثي كه آغشعته به محلول غذايي است.
فن كشت بدون خاك عناوين مختلفي دارد: آبكشت يا هايدرويونيك ، هوا كشت يا ايروپونيك، هواكشت معلق، كشت در مايع يا هايدروكالچر ، در اين بخش از كتاب سعي ميكنيم عناوين فوق را كه معمولاً به روش هاي مختلف آبكشت اطلاق ميشود شرح دهيم.
آبكشت ، بمعناي عام خود، شامل همه روش هايي است كه در آنها از خاك استفاده نمي شود و آب در يك زمان هم منبع مواد غذايي و هم وسيله انتقال آن به گياه بشمار ميرود، و باين ترتيب همه عناوين فوق را در برميگيرد. لفظ هايدرويونيك در اصل از كلمه يوناني «يونوس» به معناي «كار» مشتق شده است و بمعناي چيزي است «كه با آب كار ميكند» و در فارسي اصطلاحاً آبكشت خوانده ميشود. ولي در عمل آبكشت اختصاصا به يكي از روش هاي كشت بدون خاك گفته مي شود كه در آن گياهان در بستري از مواد خنثي كه آغشته به محلول غذايي است پرورش مييابند. در حاليكه بستر به زمين متكي است. در اين كتاب آنجا كه روش هاي مختلف شرح داده ميشوند، آبكشت بمعناي اختصاصي خود بكار رفته است. روش هاي ديگر آبكشت را بترتيب زير مي توان توصيف كرد:
هواكشت: ريشه گياهان در هوا آزاد بوده و در عين حال بنحوي استوار نگهداشته مي شوند و محلول غذايي متناوبا روي آنها پاشيده مي شود.
كشت در مايع: ريشه گياه كاملا در محيط مايع قرار دارد.
هوا كشت معلق: ريشه گياهان در بستري از مواد خنثي قرار دارد و در محلول غذايي رقيقي غوطه ور است.
آبكشت شناور: روش جديدي از هواكشت است كه در آن گياهان بر صفحات مشبكي قرار دارند كه روي محلول غذايي شناور است.
شرحي كه در اين كتاب از روشهاي مختلف مي آوريم مي تواند اصول كلي آبكشت را روشن تر كرده و تفاوت ها و شباهت هاي فنون مختلف آنرا روشن سازد.
دانلود پروژه سكته