بهترين و سريعترين مرجع دانلود كارآموزي و پروژه و پايان نامه

تعداد صفحات:14
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
مقدمه
اندازه گيري فيبر غذايي در غذاها
روش هاي وزني شيميايي
فيبر خام
روشهاي استفاده از دترجنت
روشهاي وزني آنزيمي
روشهاي دستگاهي آنزيمي
خلاصه مطلب
منابع و مأخذ

مقدمه:
اندازه گيري فيبر در مواد غذايي
انواع NSP:
الف) NSP محلول: شامل برخي همي سلولزها، صمغ و پكتين و لعاب كه مصرف اين نوع NSP موجب كاهش كلسترول خون ميشود.
ب)NSP نامحلول: شامل سلولز و اكثر همي سلولز هاست و مصرف آن موجب حجيم شدن مدفوع و افزايش سرعت دفع و تماس كمتر مواد سمي سرطان زا با ديواره ي روده و نتيجتاً كاهش سرطان روده بزرگ ميشود.
از نظر تاريخي در سال 400 قبل از ميلاد پزشكي يوناني بنام Hippocrate مي دانسته كه سبوس بعنوان يك ماده ملين ميتواند براي جلوگيري از يبوست استفاده شود ولي علت آن را شايد نمي دانسته تا اين كه تا اواسط دهه 80 دانشمندان كشورهاي صنعتي متوجه شدند كه بيماري هايي در اين كشورها شيوع دارد كه در كشورهاي عقب افتاده غير صنعتي وجود ندارد. از جمله تصلب شراين، سرطان روده بزرگ، سنگ صفرا، آپانديس، اسهال خوني، واريس و بيماري هاي قندخون و … بعد از بررسي علت اين بود كه در رژيم نازايي اين كشورها عمدتاً توابع Pro چربي و قند بود آثاري از فيبر (كربوهيدرات هاي غير نشاسته ايي) در حالي كه در رژيم غذايي كشورهاي فقير درصد عمده ايي را فيبر بعنوان ماده ايي ارزان – حجم و زود سير كن استفاده ميشود. پس تركيباتي كه به آن ها در كربوهيدرات هاي غير نشاسته ايي ميگوييم شامل صمغ هاي گياهي، پكتين ها، هموسلولز مثل نپتوزانها – تركيبات mucillagenus كه كربوهيدرات هاي سنگين بود در آب ايجاد چسبناكي مي كنند پس اين تركيبات به دو دليل باعث از بين رفتن اين بيماري ها ميشوند:
1) كلسترول را روي ساختمان خود جذب سطحي ميكنند Capacity Absorption
(ظرفيت جذب) و چون در سيستم گوارش هضم و جذب نمي شوند كلسترول را به همراه خود دفع ميكنند.
2) خاصيت جذب آن water binohing: مثلاً سبوس تا 2 برابر وزن خود آب جذب ميكند پس property آب نسبتاً زيادي را در دستگاه گوارش نگه داشته كه حركات دودي دستگاه گوارش بهتر انجام شده حالت ملين دارد و از يبوست جلوگيري
ميكند پس به اين فيبر اصطلاح Dietary fiber يابند رژيمي گويند. در حالي كه تا دهه 70 تعريف فيبر از طرف موسسه (AOAC) عبارت بود از بقاياي تركيبات ديواره سلولي گياهان كه در مقابل آنزيم هاي دستگاه گوارش مقاوم بوده و مورد هضم و جذب قرار نگرفته و پس از هيدروليز با اسيد سولفوريك داغ و با سود داغ و الكل باقي ميماند.

تعداد صفحات:14
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
مقدمه
اندازه گيري فيبر غذايي در غذاها
روش هاي وزني شيميايي
فيبر خام
روشهاي استفاده از دترجنت
روشهاي وزني آنزيمي
روشهاي دستگاهي آنزيمي
خلاصه مطلب
منابع و مأخذ

مقدمه:
اندازه گيري فيبر در مواد غذايي
انواع NSP:
الف) NSP محلول: شامل برخي همي سلولزها، صمغ و پكتين و لعاب كه مصرف اين نوع NSP موجب كاهش كلسترول خون ميشود.
ب)NSP نامحلول: شامل سلولز و اكثر همي سلولز هاست و مصرف آن موجب حجيم شدن مدفوع و افزايش سرعت دفع و تماس كمتر مواد سمي سرطان زا با ديواره ي روده و نتيجتاً كاهش سرطان روده بزرگ ميشود.
از نظر تاريخي در سال 400 قبل از ميلاد پزشكي يوناني بنام Hippocrate مي دانسته كه سبوس بعنوان يك ماده ملين ميتواند براي جلوگيري از يبوست استفاده شود ولي علت آن را شايد نمي دانسته تا اين كه تا اواسط دهه 80 دانشمندان كشورهاي صنعتي متوجه شدند كه بيماري هايي در اين كشورها شيوع دارد كه در كشورهاي عقب افتاده غير صنعتي وجود ندارد. از جمله تصلب شراين، سرطان روده بزرگ، سنگ صفرا، آپانديس، اسهال خوني، واريس و بيماري هاي قندخون و … بعد از بررسي علت اين بود كه در رژيم نازايي اين كشورها عمدتاً توابع Pro چربي و قند بود آثاري از فيبر (كربوهيدرات هاي غير نشاسته ايي) در حالي كه در رژيم غذايي كشورهاي فقير درصد عمده ايي را فيبر بعنوان ماده ايي ارزان – حجم و زود سير كن استفاده ميشود. پس تركيباتي كه به آن ها در كربوهيدرات هاي غير نشاسته ايي ميگوييم شامل صمغ هاي گياهي، پكتين ها، هموسلولز مثل نپتوزانها – تركيبات mucillagenus كه كربوهيدرات هاي سنگين بود در آب ايجاد چسبناكي مي كنند پس اين تركيبات به دو دليل باعث از بين رفتن اين بيماري ها ميشوند:
1) كلسترول را روي ساختمان خود جذب سطحي ميكنند Capacity Absorption
(ظرفيت جذب) و چون در سيستم گوارش هضم و جذب نمي شوند كلسترول را به همراه خود دفع ميكنند.
2) خاصيت جذب آن water binohing: مثلاً سبوس تا 2 برابر وزن خود آب جذب ميكند پس property آب نسبتاً زيادي را در دستگاه گوارش نگه داشته كه حركات دودي دستگاه گوارش بهتر انجام شده حالت ملين دارد و از يبوست جلوگيري
ميكند پس به اين فيبر اصطلاح Dietary fiber يابند رژيمي گويند. در حالي كه تا دهه 70 تعريف فيبر از طرف موسسه (AOAC) عبارت بود از بقاياي تركيبات ديواره سلولي گياهان كه در مقابل آنزيم هاي دستگاه گوارش مقاوم بوده و مورد هضم و جذب قرار نگرفته و پس از هيدروليز با اسيد سولفوريك داغ و با سود داغ و الكل باقي ميماند.